Út í heim og heim aftur. Varúð væmni ekki fyrir harða nagla ...

Mánudagur, 8. september 2008

Út í heim og heim aftur. Varúð væmni ekki fyrir harða nagla og/eða viðkvæma!!!!!

Mig langar alveg rosalega til Barcelona núna. Ekki bara af því að þar er sól og hiti mældur í tugum en hér er kalt, rok og regn, heldur vegna þess að Ósi brósi og fjölskylda eru þar úti og ég er nú farin að sakna þeirra pínulítið. Það er svo margt að gerast hjá Jóhanni Emil núna sem ég er að missa af. T.d. komnar 2 tönslur, byrjaður að sitja og byrjaður að bruna í göngugrindinni útum allt (eða eins mikið og 7 mánaða gamall gaur getur brunað LoL ) Ef hann ætlar að verða eins og stóri frændi sinn þá verður hann líka farinn að labba áður en hann kemur heim um jólin.

Ég hef í mörg ár haft ánægju af að segja sögu sem átti sér stað á köldum vetrar morgni fyrir 15 árum síðan. Þessi saga gerist þegar 2 systkini eru á leiðinni í skólann. Þeir sem þekkja okkur Óðinn vita hvernig þessi saga er í vel ýktri útgáfu. Ég hef átt mestan þátt í að ýkja þessa sögu og gera hana dramatískari og hryllilegri í gegnum árin. En hér með er ég hætt að segja þessa sögu þar sem ég veit að Óðinn var bara að vera góður og hugulsamur bróðir. Sem hann er nú oftast Wink . En er það ekki þannig að maður á það til að hífa sig upp með því að stíga á aðra? Og til hvers að eiga systkini ef ekki má iðka þá aldargömlu íþrótt systkinaríg. En með þessari færslu gref ég strenginn og hef ákveðið að hætta að öfundast útí Osa fyrir að vera fullkomin, því ég er nú nokkuð nálægt því að vera það líka LoL . Ætli við séum ekki bara fullkomin fjölskylda.